Mistyczne wesele św.Katarzyny ze Sieny (Lazio)

Arcybractwo św. Katarzyny ze Sieny

Mistyczny ślub św. Katarzyny ze Sieny stanowi szczególny przykład przejścia między niezrównanym rzymskim „barokiem” a postępującym klasycyzmem. Obraz, dzieło malarza Gaetano Lapisa, został zamówiony i wykonany w celu ozdoby nowego kościoła Arcybractwa, wzniesionego w latach 1767-1775 i zainaugurowanego pod koniec tego Roku Świętego. Z wielką wrażliwością malarską ukazuje jeden z fundamentalnych momentów mistycznego życia świętej sieneńskiej. Katarzyna rozwinęła w swej młodzieńczej duszy, po ślubie dziewictwa, przez który ofiarowała się Bogu, święte pragnienie otrzymania daru „doskonałości cnoty wiary”. Jak mówi Legenda Maior, biografia świętej, autorstwa jej spowiednika Beato Raimondo da Capua, Dziewica szukała „modlitwą i postem oblicza wiecznego Oblubieńca […]. W ten sposób Pan, w dniach zbliżających się do Wielkiego Postu, ukazał się jej, aby powiedzieć: „Poślubię cię z wiarą”. Obraz Lapisa umiejętnie opowiada o tym „fakcie mistycznym”, sprawiając, że wszystkie postacie w terenie wyłaniają się plastycznie – na pierwszym planie, w pełnym świetle, Chrystus i Katarzyna – poprzez harmonijne sekwencje wynikające z doskonałej modulacji płaszczyzn chromatycznych: wszystko są to ślady szybkiego podejścia do kanonów klasycyzmu, zgodnego z architekturą Kościoła. A piękna złota rama zdobiąca płótno, podtrzymywana przez splecione palmy i zdominowana przez chwałę cherubinów, zdaje się chcieć uroczyście celebrować „mistyczne wesele”.