Szczególna złożoność obecnej organizacji kościelnej regionu Lacjum, oprócz tego, że jest wynikiem historycznego rozwarstwienia, które miało miejsce na przestrzeni wieków, zależy również od faktu, że sam cywilny region Lacjum jest wynikiem niedawnej organizacji administracyjnej , co w różnym stopniu zaprzecza starożytnym danym historycznym. Obecnie składające się z dwudziestu jeden diecezji, obecne terytorium regionu kościelnego - w tym Wyspy Poncjańskie (Gaeta) - ma granice, które prawie całkowicie pokrywają się z granicami włoskiego regionu administracyjnego o tej samej nazwie, z dodatkiem niektórych gmin o tej samej nazwie. ziemia marsjańska Abruzzo: Morino, Balsorano, Canistro, Civitella Roveto, San Vincenzo Valle Roveto (prowincja L'Aquila) i Kampania: San Pietro Infine i Rocca d'Evandro (prowincja Caserta); z wyłączeniem gminy w obszarze Viterbo, Bolsena oraz dwóch gmin w obszarze Rieti, Configni i Vaconeri. Decydująca obecność reprezentowana przez enklawę Państwa Watykańskiego oznacza, że na jej szczególną sytuację duszpasterską silnie wpływa zarówno centralne miejsce Rzymu jako siedziby papieskiej diecezji i jego licznych departamentów (kurii rzymskiej), jak i stolica republiki włoskiej. Użycie terminu „Lazio” w odniesieniu do okresów historycznych poprzedzających zjednoczenie Włoch wydaje się zatem anachroniczne, ponieważ pierwotnie oznaczało tylko obszar starożytnego Lacjum, składający się z terytoriów rozciągających się na południe od Rzymu, na 50 mil od Tybru do Circeo. Co więcej, nawet dzisiaj jego terytorium obejmuje w południowej części niektóre obszary, które były częścią starożytnego Królestwa Neapolu i które po zjednoczeniu nadal były częścią Kampanii, tylko po to, aby połączyć się z obszarem Lacjum w czasach faszystowskich. . W strefie przybrzeżnej ten los spotkał cały odcinek rozciągający się od Terraciny w kierunku Minturno, gdzie znajduje się Gaeta, od wieków ważna twierdza południowego królestwa. Co więcej, na jej terytorium istniały i nadal są obecne nie tylko różne realia, ale także pierwotnie związane z okolicznymi regionami (takimi jak Toskania, która wywarła wielki wpływ na rzymską Tuscję, czy Patrimony św. obecność diecezji podmiejskich i opactw terytorialnych. Termin „suburbicario”, który w swoim znaczeniu prawnym oznaczał dzielnice sąsiadujące z terytorium Rzymu, był również używany na określenie stolicy biskupiej sąsiadującej z miastem.