Region kościelny Abruzzo-Molise
Historia
Region kościelny Abruzzo-Molise powstał 12 listopada 1976 roku dekretem Eo quod kongregacji biskupów (AAS 1976, 678-680), kiedy to nowa kościelna prowincja Molise, erygowana w sierpniu poprzedniego roku, została połączona z Abruzzo. Konferencja Episkopatu. Składa się z jedenastu diecezji, zgrupowanych w kościelnych prowincjach Chieti-Vasto (z sufraganem Lanciano-Ortona), L'Aquila (Avezzano i Sulmona), Pescara-Penne (Teramo-Atri), Campobasso-Boiano (Isernia-Venafro) , Termoli-Larino, Trivento) i rozciąga się na powierzchni 15.472 km2, co odpowiada obszarowi dwóch regionów, które uzyskały niepodległość cywilną dopiero od 1963 r., A ich całkowita liczba mieszkańców wynosi 1542,738, 1059 parafii i 1360 księży. Główni patroni: BVM Addolorata z Castelpetroso dla Molise i San Gabriele dell'Addolorata dla Abruzji.
HISTORIA
Ja - początki
Na rozległym terytorium, na którym żyły różne ludy pochodzenia samnickiego i sabelskiego (pretuzi, vestini, marrucini, peligni, marsi, caraceni, equi, frentani i pentri), później lepiej znane jako „italici” ze względu na ligi polityczno-wojskowe (społeczne wojna, 91-88 pne) zorganizowana przeciwko Rzymowi, której z biegiem czasu przewodniczyły Corfinium (Włochy), Bovianum i Aesernia, chrześcijaństwo ma starożytne korzenie, ułatwione przez nie bez znaczenia splot drogowy, który łączył terytoria obu regionów, a te z niedaleko Rzymu, stolicy Cesarstwa. Po tym, jak Lucio Cornelio Sylla stłumił zapał samnickich buntowników we krwi, cesarz August, jednocząc Włochy w jedenaście okręgów administracyjnych, ustalił granice geograficzne obecnego Abruzji i Molise między I Regio (Lacjum-Venafrum), II (Hirpinia). -Apulia-Calabria, z Larinum), IV (Sabina-Samnium) i V (Picenum). Do tych ostatnich należały m.in. ośrodki Alba Fucens (okolice Massa d'Albe), Carsioli (Carsoli), Marruvium (San Benedetto dei Marsi), Aveia Vestina (okolice Fossy), Amiternum (okolice L'Aquili), Peltuinum ( Prata d'Ansidonia), Aufinum (Ofena), Pinna Vestina (Penne), Hatria (Atri), Corfinium (Valva), Sulmo (Sulmona), Teate Marrucinorum (Chieti), Hortona (Ortona a Mare), Anxanum (Lanciano), Histonium (Vasto), Aufidena (Alfedena) Bovianum Undecumanorum (Boiano), Saepinum (Altilia, niedaleko Sepino), Aesernia (Isernia), Terventum (Trivento) i Interamnia Prætut ti (an) orum (Teramo) w Piceno. Starożytny system drogowy jest tym, który lepiej niż jakikolwiek inny udowadnia wspólność wydarzeń i życia tych dwóch siostrzanych regionów, także z punktu widzenia pierwszej ewangelizacji.
